Bierzmowanie

[Duszyczka]

Ja jeszcze nie przyjmowałam tego sakramentu...ale chyba zamieżam...

[Rogik]

Ja miałem 2 lata temu, dobrze wspominam ten dzień. Przygotowania... hmmmm chodziliśmy 2 lata z jakimiś książeczkami i zbieraliśmy podpisy, dużo ludzi oszukiwało, ale to ich sprawa, ja zawsze traktowałem to poważnie Mieliśmy też spotkania, na których mówiliśmy sobie o życiu dorosłych chrześcijan, o prawach, obowiązkach, czytaliśmy fragm. Pisma Świętego głównie Dzieje Apostolskie bo tam jest opis sakramentu. Msza była czymś wyjątkowym. Na pewno nie zaszkodzi przyjąć sakramentu Pozdr

[Insomnia]

Bierzmowanie przede mną A dokładniej pod koniec maja.
Myślę, że spotkania do bierzmowania, zdawanie pytań są ważne. Sakrament bierzmowania to pierwszy, który przyjmujemy w pełni świadomie, od nas zależy czy do niego przystąpimy, głupio by było żeby osoba przystępująca do bierzmowania nie znała podstawowych dogmatów chrześcijańskich, składu apostolskiego itp. , żeby sprawdzić, czy ktoś sobie to przyswoił najprostszym sposobem jest zdawanie pytań.

[Marta]

tak samo jak Insomnia, =)
przygotowania trwają dwa lata, spotkania średnio raz w miesiącu. Uważam, że są bardzo potrzebne. Kiedy zaczynałam przygotowania miałam totalnie wylane na Kościół, na księży, ba, nabijałam się z nich. Podpisy podrabiałam, do kościoła nie chodziłam (byłam na swojej rocznicy i okazyjnie na śluby,chrzty) po roku gdy ksiądz kazał nam przyjść na mszę bo coś tam to poszłam dla świętego spokoju i wtedy poznałam OAZĘ i wtedy wszystko się zmieniło. Ale o tym pisać nie będę napiszę tylko że chodzę do kościoła częściej niż w niedzielę i święta, należę do OAZY
A imię z bierzmowania to będzie Gabriela Z moich powodów osobistych

[inny]

jeszcze rok temu bylem bardzo gleboko wierzacy ale im blizej bierzmowania (w maju) moja wiara slabnie. wlasciwie nie wiem co to spowodowalo , po prostu w pewnym momencie przyszlo m ido glowy pytanie: Dlaczego mam wierzyc? i nie moge znalezc odpowiedzi..

[sasza]

U mnie mija.. 25 lat od Bierzmowania, naprawdę już nie pamiętam jak to było kiedyś, mieliśmy oczywiście przygotowania i wiem że przyjęłam imię Teresa.

[Lina]

Ja przed samym bierzmowaniem miałam przez 2 lata spotkanie i uważam, że tyle spotkań było zupełnie nie potrzebnych, ponieważ na większości spotkań była tylko obecnośc sprawdzana i często od razu szliśmy do domu, czasami ksiądz tam coś więcej powiedział. Natomiast najważniejsze spotkanie były przed samym bierzmowaniem i te owszem dawały do myślenia, i uświadamiały pewne rzeczy, przynajmniej dla mnie. Co do samego sakramentu to wydaje mi się, że jest bardzo ważny, ponieważ wtedy stajemy się pełnymi chrześcijanami i od tego momentu to sami jesteśmy odpowiedzialni za swoją wiarę. A po za tym jest potrzebny do ślubu

[taka_sobie]

ale chyba zamieżam...

zamierzam
przepraszam, musiałam...
Ja bierzmowanie przyjęłam w tym roku 17 kwietnia
Od września miałam jedno spotkanie w miesiącu i do tego legitymację, w której miałam tabelkę na podpisy: msza w niedzielę, spotkania w grupach, spowiedź + do tego katechetka wpisywała roraty, różaniec, drogę krzyżową itd...
A co do imienia... niestety nasz proboszcz sobie ubzdurał, ze jeśli nasze imię z Chrztu św. ma patrona świętego, to imię do bierzmowania ma być takie jak te ze chrztu. I tak oto jestem Moniką Bożeną Moniką

[Mariette]

ja do bierzmowania przygotowywałam się przez 3 lata. tzn, przez 3 lata musieliśmy chodzić do kościoła: w każdą niedzielę, 2 razy w miesiącu na spotkania, różaniec, roraty, majówki.

[psychiczna]

Ksiądz już mi powiedział, że bierzmowania nie będzie... a ja się jakoś specjalnie nie przejełam To nie koniec świata.

[Sol_Angelica]

Ja już jestem po... i wybrałam imię Anna xD
Dla mnie bierzmowanie było ważną chwilą, umocniło mnie nieźle
U mnie też były podpisy, spowiedzi, roraty i wszytsko... obowiązkowe a jak przyszło co do czego ksiądz nawet nie zajżał do indeksu
Miło wspominam ten czas...

[yel.]

Nie jestem bierzmowana i nie zanosi się na to, żebym kiedykolwiek była. Ksiądz powiedział mi, że jestem 'szatańskim dzieckiem' i że mnie nie wybierzmuje. I proszę bardzo, droga wolna. Jakoś specjalnie się tym nie przejęłam, może z uwagi na moją wygasającą wiarę. Fakt, matką chrzestną nie będę, no trudno. A ślub kościelny mogę wziąć jako osoba niewierząca, jeżeli luby będzie się bardzo upierał przy ślubie w kościele. Ot, wszystko.

[Rose]

Jestem bierzmowana. Wybrałam imię - Wiktoria.
Przygotowania trwały niedługo. Nie pamiętam dokładnie jak to było, ale spotykaliśmy się może raz na trzy miesiące po 10 minut Na końcu było zaliczenie, każdy musiał powiedzieć coś z Małego Katechizmu.

[Mariette]

no to zazdroszczę Ci, bo ja przez te 3 lata większość czasu spędziłam w kościele. a imię, które wybrałam to Agnieszka.

[Frog-san]

Ja jestem w trakcie przygotowań do bierzmowania. W tym roku dostałam indeks. Zbieram podpisy, czekam na spotkania i tyle . Ja w jakiś sposób czułam potrzebę przyjęcia tego sakramentu, a jakbym nie czuła, to i tak bym przyjęła, bo jestem chrześcijanką i chcę mieć ten sakrament.