Forum Młodzieżowe, wygadani z klasą

Dziś przeczytała artykuł o kobiecie, która ma alergię na własne dziecko...
Treść artykułu poniżej:
http://niewiarygodne.pl/kat,1017181,tit ... caid=687b4

To może spotkać każdą z Nas...

O matko, okropne. Na początku pomyślałam, że to jakaś bzdura. Co ta kobieta musiała przeżywać, przecież zajmowanie się dzieckiem tuż po urodzeniu jest cudowne, a ona nie mogla się do własnego syna zbliżyć. Dobrze, że udało się to wyleczyć.

Mam nadzieję, że mnie to nie spotka. Macierzyństwo sam początek to podobno najpiękniejszy okres w życiu kobiety. Nie umiem sobie wyobrazić, żeby w takim okresie nie było mnie przy dziecku.

Niki pisze:Na początku pomyślałam, że to jakaś bzdura.

Ja pomyślałam, że to jakiś dowcip^^
To straszne i niewyobrażalne. Oprócz fizycznego bólu matko przeżywa cierpienie duchowe. W pierwszym okresie życia dziecko rośnie tak szybciutko, co chwile płacze, trzeba je karmić, przewijać itd. i jak tu sobie wyobrazić, że przy tym wszystkim nie ma mamy...
Nie wiem dokładnie ile trwa leczenie, ale na szczęście, można to wyleczyć. Nigdy nie chciałabym, czegoś takiego przeżywać.

To może spotkać każdą z Nas...

Mysle, ze nie ma co przesadzac. Predzej w totka wygracie dziewczyny 10 razy pod rzad niz takie cos sie wam przytrafi.

Mega dziwna przypadłość... Dobrze że wszystko dobrze się skończyło, ale ten okres leczenia musiał być dla niej na prawdę ciężki pod względem psychicznym