To tytuł trylogii z której pierwsza część nazywa się "nowa ziemia".
Można się domyślić, że na świecie coś wybuchnęło a mianowicie bomby atomowe.
Fabuła rozgrywa się jednak parę lat po wybuchu. Spora część żywych stworzeń na ziemi zginęła na skutek promieniowania ale wiele też przetrwała w zmienionej postaci np ludzi stopionych ze zwierzętami, przedmiotami lub innymi ludźmi.
Brzmi nieco makabrycznie ale zaciekawiła mnie tematyka świata po katastrofie. Tym bardziej, że taki scenariusz wydaje się być bliższy mojej wyobraźni niż .to, że napadną nas kiedyś smoki.
Mnie trochę przeraza ta tematyka... Zaraz zaczynam się zastanawiać na ile to jest możliwe
Wiem, że Metro 2033 Gluhovskiego jest w podobnej tematyce, ludzie w Rosji po wybuchu zyją w kanałach metra. Mój chłopak czytał i to nie dla mnie. Zbyt straszne, brutalne i makabrycznie smutne.
Wiem, właśnie odczuwam niemoc pisaną bo nie wiem jak mam napisać o świecie pełnym mutantów. Książka nie jest właśnie brutalna chociaż sceny walki też się zdarzajążę
Pociesze cie, że napisała ją kobieta. I piszę to jako komplement bo moim zdaniem bardzo dobrze udaje jej się opisać nie zbyt miły świat w sposób nie obleśny.
Ja słyszalam o tej serii. Beda 3 ksiazki. Sa w klimacie "Igrzysk smierci". Zrobia na ich podstawie film (maja się zajać tym ludzie od "Zmierzchu"). Podobno to mega hit wszedzie na swiecie. Jeszcze sobie tej ksiązki nie kupiłam, ale zamierzam to zrobić
Jak dla mnie temat jest fascynujacy
wika- Ja wyczytałem, że prawa do ekranizacji wykupili jak krytycy się zaczęli rozpływać nad książką.
Igrzyska śmierci mi się podobały ale to jest jeszcze coś innego. Moim zdaniem lepszego pod względem literackim (opisów, fabuły). Już teraz czuje, że będę chciał przeczytać to drugi raz np za miesiąc. Bo czytam np przez 1/3 strony opis czegoś co jest ciekawe ale wydaje się nie istotne a potem się okazuje, że jednak to wszystko do czegoś służyło.
Ja już dawno po lekturze i nawet pokusiłam się o recenzję, ale głupio cokolwiek napisać mając do czynienia z takim talentem jak autorki "Nowej Ziemi"... Były to refleksje i ukłony. Niezwykła książka - pierwszy raz trak mnie porwała fantastyka naukowa i pomimo iż to dystopia, czyli całkiem prawdopodobny scenariusz dla świata, traktowałam ją jako powieść:) Powieść niebanalną:)
Ciekawa jestem waszych wrażeń?
Właśnie nie wiem do końca co czuje jak to czytam a wrażenie miałem raczej intensywne- trochę strachu, trochę melancholii ale też te pozytywne uczucia. Pozytywnie to jest w tej książce jednak jak ktoś komuś uratuje życie albo wpadną na jakiś trop.
Vina- próbowałem opowiedzieć w domu o czym jest książka czyli zrobić taką ustną recenzję i się tak nie da powiedzieć łatwo o czym to jest. Siostra jak usłyszała, że są mutanty to od razu się pyta czy to horror. To mówię, że nie. Ostatecznie zaczęła czytać żeby sprawdzić samemu.
To wymagająca lektura- podłoże gatunkowe też i są tam fragmenty horrorystyczne, z resztą jakby inaczej mógł wyglądać świat po wybuch... - pomimo tego Presia szuka nadziei - jak siostra przeczyta to zakocha się pomimo mrocznej strony podobnie jak my:)
Ja mam taką definicję- w dobrych książkach czuć różne emocje w też czasami strach albo lęk a z horrorach masz tylko strach.
Pewnie i dałoby się zrobić różne rzeczy z takiej tematyki tylko pytanie czy byłoby to dobre?:)
Justynian pisze:Ja mam taką definicję- w dobrych książkach czuć różne emocje w też czasami strach albo lęk a z horrorach masz tylko strach.
Pewnie i dałoby się zrobić różne rzeczy z takiej tematyki tylko pytanie czy byłoby to dobre?:)
W przypadku "Nowej Ziemi" nie mamy wątpliwości, że to dobra książka:)
w kwestii sztuki- pamiętam jak zanany kurator sztuki powiedział na zajęciach - sztuka nie jest po to żeby się podobać tylko żeby poruszać...
No tak ale mi się podoba to, że mnie porusza. Miał facet jednak racje bo to "podoba się" to nie jest tylko skrót myślowy. Nawet jak coś nie jest "miłe" np skomplikowana miłość to i tak powiemy, że nam się podoba. Tutaj świat na pewno się nam nie podoba w żadnym sensie- jest ciekawy, porusza i przyciąga ale na pewno nie powiem, że mi się podoba. Tak samo jest z innymi sprawami jak ludzie w tej książce. Główni bohaterowie jeszcze mogą się podobać bo oni są najbardziej ludzcy i trochę mądrzejsi.
No tak "podoba się" - to pojecie względne:) Oczywiście, że nie chciałabym żyć w takim świecie, ale sama mroczna estetyka i opisy nawet najbardziej wykrzywionych postaci- jednak mi się podobają:) To trochę jak z grzybkiem po wybuch bomby atomowej - to niszczycielska siła, ale piękna:)
Może ci się spodobają ich obrazki trochę ich tam jest. Jest też na stronce historia o rosyjskim miasteczku gdzie w okolicach testowano broń atomową i przy okazji napromieniowani zostali okoliczni mieszkańcy. A ci jak wiadomo nic, dopiero Finlandia nagłośniła sprawę i się ludzie dowiedzieli gdzie żyli.
