Książki P. Coelho

[Rose]

Pierwszą książką Paula Coelho jaką przeczytałam było "Na brzegu rzeki Piedry usiadłam i płakałam" i gdzieś mam zeszyt z wypisanymi sentencjami z Jego książek. Bo są one nimi przepełnione. 'Alchemika" nie skończyłam czytać..."Weronika postanawia umrzeć"- piękna książka. I znaczniej bardziej wolę czytać książki tego autora na zasadzie: biorę książkę, otwieram na jakieś stronie i czytam. Bo najpiękniejsze są te piękne myśli. Wspaniale wszystko ubiera w słowa.

[selene]

Czytałam "Weronika postanawia umrzeć", "Pielgrzym" i "Czarownica z Portobello". Pierwsza książka nawet mi się spodobała, więc sięgnęłam po kolejne. Niestety spotkało mnie rozczarowanie, bo "Czarownica..." kompletnie nie przypadła mi do gustu. "Pielgrzym" także nie.
Coelho... On chyba po prostu nie jest dla mnie. Nie potępiam, nie chwalę... Na razie nie bardzo wiem co o nim myśleć.

[Ziou]

Bardzo fajne książki
Pełno w nich sentencji i przekazały mi wiele mądrych rzeczy.

[destrukcyjna]

a wg mnie to ciągłe powtarzanie swoich mądrości życiowych. w książkach niewiele jest fabuły, czyta się to ciężko.
kiedyś lubiłam, teraz mam raczej negatywny stosunek do książek pana Coelho

[yel.]

Pałlo Koejlo to grafoman, który najbanalniejsze myśli ubiera w piękne słowa i sprzedaje jakoś coś odkrywczego. Jestem na nie dla jego twórczości.

[Frog-san]

Ja przeczytałam kilka książek. Kiedyś miałam swoją ulubioną, ale niestety nie pamiętam już która to była . Jak na razie nie czytałam jeszcze nowej, może kiedyś przeczytam. Jakoś nie chce mi się już wracać do tego autora, czytam teraz inne książki

[Heroine.]

Pałlo Koejlo to grafoman, który najbanalniejsze myśli ubiera w piękne słowa i sprzedaje jakoś coś odkrywczego.

To fakt. Banalne myśli ubiera w piękne słowa.
Ale ja uważam, że to jest swego rodzaju talent.
Podoba mi się jego twórczość.
Przeczytałam co prawda jedynie "Weronika postanawia umrzeć", ale polubiłam jego styl.

[yel.]

Ostatnio z nudów sięgnęłam po Bridę. Znajomi pytali, co czytam, bo praktycznie każdą stronę witałam wybuchem śmiechu. Naprawdę, osłabia mnie 'odkrywcze' stwierdzenie, że jakoby dusze się dzielą, a całe życie szukamy Drugiej Połowy, a jak już znajdziemy to właśnie to nazywamy Miłością.
Nie potrafię się przemóc, żeby go polubić.

[klajka95]

przepiękne są jego ksiązki ja czytałam "nad brzegiem rzeki Piedry usiadłam i płakałam" oraz "Alchemika" - przeczytałam te ksiązki z nudów, bo mam jej w domu i nie sądziłam, że mnie tak zainteresują... no świetne. innych nie miałam jeszcze okazji przeczytac, polecicie jakiś tytuł ??chetnie lizne cos jeszcze tego autora

[Empatia]

Yel., pjona.

Czytałam ostatnio Alchemika, zamiast snuć rozważania, śmiałam się do książki. Mam wrażenie, że Coelho ma swoich czytelników za idiotów, oczywiście nie urażając nikogo. Ale może mam mylne wrażenie, przeczytałam tylko jedną książkę. Chociaż takie ubieranie w slowa nie jest łatwe, jak już wspomniała Bells.

[klajka95]

mówcie co chcecie, ale mnie się podoba jego styl, jego ksiązki i to, w jaki sposób "ubiera" banalne myśli - jak to ujęła Bells.

[yel.]

I jeszcze coś, cytat z Piekary, który doskonale oddaje moje zdanie o Koejlo.

Może powinienem napisać scenariusz w takim właśnie stylu. Pełen wyświechtanych banałów, pozornie odkrywczych myśli oraz ociekający patosem. Zupełnie jak pan Paulo Coelho. "Jej uważne spojrzenie zanurzyło się w głębi jego duszy i odkryła coś, co pozostawało pod pancerzem, który zbudował wokół swych uczuć oraz emocji. Zobaczyła prawdziwego Aleksa, bezbronnego siłą i silnego bezbronnością. A kiedy już ujrzała to wszystko, jej źrenice rozbłysły". No i właśnie coś w ten deseń...

Każdy pisarz potrafi pisać z takim 'patosem', jak Koejlo, więc... Może to i talent, może to po prostu niemoc stworzenia czegoś wartościowego bez używania wielkich słów.

[Zua.]

Ja przeczytałam jedynie 'Demon i Panna Prym' takie tam czytadło na jeden raz.
Książki Coelho pochłania się jednego dnia, a ja takich nie lubię.
Poza tym są banalne.
Zgadzam się w 100% z yel.

[Jelly.]

Jedynie 11 minut przeczytałam. Podobała mi się. Ogólnie fajnie się czytało.

[aniat151]

11 minut nie zniosłam. Próbowałam dwa razy i w połowie się poddawałam. Ale za to "Na brzegu.." przeczytałam, w aucie na trasie Ustka - Poznań i interesował mnie tylko jeden wątek, miłości. Religijny mnie odpychał, trącał katolickim fanatyzmem.
No i "Alchemik", to takie nawet było. Szybko się przeczytało, na dwa dni nawet nabawiłam się nierealnych marzeń. Lubię takie odurzające na moment książki.