Tandetna (i) literatura.

[Tandetna]

marionetkowa napisał/a:
Wydaje mi się,że mogłabyś to inaczej napisać np. Chodź,opowiem Ci bajkę...o umieraniu.

Jeżeli zrobisz taką pauzę doda to taką nutkę niepewności.

Podzielam zdanie marionetkowej.

Tak, nutka niepewności, tylko właśnie założeniem była pewna hm... 'rutyna' w tym tekście, opowiadanie o emocjach, bez emocji. Mam nadzieje, że w miarę rozumiecie o co mi chodzi.

A drugi tekst już po wstępnej poprawce, jak poprawie całkowicie to wrzucę ponownie.

[Cyklon]

Każdy wie, że drabble powinno mieć zaskakujący koniec.

Dlaczego każdy? Kto tak stwierdził?
Musi składać się z wyznaczonej ilości słów - kończyć może się de facto na mnóstwo różnych sposobów.
To w tym przypadku, koniec jest jednoznacznie zaskakujący. Jak na pierwszy raz - są mankamenty, ale i jest za co pochwalić - ogólnie, OK (:

Jeśli chodzi o pierwsze opowiadanie i tą kosmetyczną sugestię, by całość zaczynała się od "Chodź, opowiem Ci bajkę...o umieraniu." to nie podzielam zdania koleżanek. Na moje taka pauza nie wprowadziłaby nutki niepewności, a osłabiła całościowy impet, który świetnie się broni czytając opowiadanie dalej - czyli jest dobrze jak jest.
Jeśli chodzi o całość, nie muszę chyba powtarzać opinii poprzedników.. jak najbardziej ma w sobie tę "magię" [;

[Destroy]

Dlaczego każdy? Kto tak stwierdził?

"każdy wie"- chodziło mi o piszących. Nie wiem, kto tak stwierdził, ale mnie tak zawsze "uczono". Dodałam na końcu "powinno mieć" a nie "musi być". Ja zawsze staram się pisać takie, które mają zaskakujący koniec ale od nikogo tego nie wymagam...

[selene]

Mam nadzieje, że w miarę rozumiecie o co mi chodzi.

Podtrzymuję swoje zdanie z poprzedniej strony, obecny tytuł jest idealny. I rozumiem jaki był Twój cel.

[Tandetna]

Okej proszę państwa, po długim czasie poprawiony drugi tekst.
Zastosowałam się do zasady odłożenia tekstu na jakiś czas i ponownym zredagowaniu go. Sądzę, że wygląda lepiej.

W powietrzu unosił się ni to słodki, ni to słony zapach. Przez zakurzone szyby do pokoju wpadało światło wschodzącego słońca. Oświetlało twą półnagą sylwetkę rozłożoną na wielkim łóżku. Blade ramiona, jakby gotowe do uścisku, zgrabne nogi, żebra przebijające przez cieniutką, koszulkę, zapadnięty brzuch – twe ciało wyglądało tak delikatnie. Niesforne czarne loki, spod których wystawały diamentowe kolczyki, otulały liliową twarzyczkę, z której zniknął gdzieś uroczy, dziewczęcy rumieniec. Pełne usta, jak zawsze, rozświetlone były krwistą czerwienią szminki. Twoje wielkie orzechowe oczy, przymknięte, zamglone. Trochę jakby nieobecne. I gdyby nie ta plama krwi na Twojej piersi powiedziałbym, że ze śmiercią Ci do twarzy.

[Tienne_ami]

W pierwszym do gustu przypadł mi początek, ogólnie myślałam, że będzie ciekawszy.
Ale drugi...-pełen szacun. Bez zastrzeżeń