Posiadam swoją kolekcję i.. . Dobra.. już nie odwlekając na spróbowanie wrzucam te oto dwa opowiadania, jedziemy: 
Pan Mosznikowski urodził się pingwinem. Rodzice wmawiali mu, że to wina genów, ale on wiedział, że to ich wina. Sami też byli pingwinami.
Ponieważ Pan Mosznikowski mieszkał w mieście, jego igloo nie mogło być zbudowane ze śniegu. Zamiast tego postawił betonowe igloo żeby wpasować się w otoczenie. Wyszło mu to na dobre, ponieważ dzięki takiemu zabiegowi sąsiedzi byli dla niego mili.
Pewnego dnia przechadzając się właśnie ulicą, spotkał swojego starego znajomego z gimnazjum. Euzebiusz był naćpanym dilerem więc pingwinek nie chciał z nim rozmawiać. Walnął go tylko w zęby i uciekł. Biegł tak chodnikiem, do momentu gdy jedna guma do żucia przykleiła mu się do stopy. Wyciągnął ją sobie - miała zielony kolor. Wziął ją do buzi, zaczął żuć i poczuł, że ma ona jeszcze nie przeżuty oryginalny jabłkowy smak. Pomyślał, że to pewnie Hubba-Bubba (TM) i zaczął robić balony. Dmuchał i dmuchał tak mocno, że pękła mu żyłka w skroni. Krew zaczęła lecieć ciurkiem z jego, a on sam poczuł że traci dużo krwi!
- Tracę dużo krwi! - krzyknął, po czym skierował się do szpitala trzymając palcem żyłkę w skroni, żeby nie stracić całej krwi która mu jeszcze została i nie umrzeć. Trzymanie palcem żyłki nie pomagało za bardzo i krew co jakiś czas ulatywała z jego głowy. Lekarz spojrzał na niego z troską...
- Tracisz dużo krwi - stwierdził, po czym kazał zapakować pingwina do plastikowego worka, twierdząc, że już nic nie da się zrobić. Pingwin na to:
- E-e-e synek, weź mi to po prostu zszyj!!!
- Zszyć Ci to? Tę żyłkę? Niby czym?
- TYM! - pingwinek wskazał palcem na leżący na biurku pneumatyczny, strzelający zszywacz, jakiego używa się do zszywania np. obić skórzanych w samochodzie.
- Ok, spróbuję... - Doktor podniósł zszywacz, przycelował na ociekającą krwią pękniętą żyłkę na skroni pingwinka i nacisnął na spust. Niestety zatrzęsła mu się ręka (sporo pił) i nie trafił. Wystrzelona zszywka drasnęła pingwinka w szyję i to tak nieszczęśliwie, że przecięła tętnicę szyjną. Jak nie trysnęło utlenioną krwią po ścianach!!! Doktor miał cały zbryzgany fartuch. Spojrzał na pingwinka i rzekł:
- Tracisz dużo krwi... - po czym wyskoczył przez okno z dziesiątego piętra. Pingwinek miał teraz problem, bo musiał jedną ręką trzymać żyłkę na skroni, a drugą tętnicę szyjną. I ciągle bryzgał krwią na lewo i na prawo.
W cukierni ciotka Helga właśnie kończyła wypiekać kostki brukowe w piecu hutniczym. Na widok pingwina doznała szoku i upuściła blachę z rozgrzanymi do 10 000 stopni kostkami prosto do gumowego śmietnika. Kostki szybko przepaliły się przez śmietnik a także przez plastikową podłogę i spadły z sufitu na ludzi piętro niżej. Coś straszliwie pier***nęło a był to zbiornik z propanem umieszczony pod podłogą. Na koniec na salę wparował Stefan, pół człowiek pół wanna i zaczął naparzać po obecnych swoim wbudowanym kranem z którego ciekła benzyna, która w kontakcie z kostkami zapaliła się co spowodowało tak nagły przyrost temperatury że całe dolne piętro budynku cukierni uległo roztopieniu. Pingwin rzygnął z rezygnacją w głosie i wyszedł przez okno gdyż znajdowało się już dokładnie na poziomie gruntu...
-------------------------------------------------------------------------
Dzisiaj sufit przyrósł mi do głowy gdy spałem. Obudziłem się i od razu poczułem, że coś jest nie tak, ale nie wiedziałem co.. Poszedłem na strych, umyłem zęby, po czym chciałem wyjść na dwór, aby zaczerpnąć świeżego powietrza z kominów. Niestety nie mogłem. Pół dnia zastanawiałem się dlaczego tak się dzieje desperacko próbując przypomnieć sobie ile mam lat, ale nie mogłem wydostać się na zewnątrz.
Dopiero po południu zorientowałem się, że mam sufit przyrośnięty do głowy, który nie mieści się w drzwiach wyjściowych i blokuje mi przejście. Sufit mocno się trzyma zrośnięty z moją czaszką, powiesiłem sobie na nim nowy dźwiękoszczelny żyrandol i takie fajne, niebieskie płyty chodnikowe zwisające na kablu od prodiża. Gdy poruszam głową, wszystko zabawnie się kiwa. W sumie ta zmiana mi nawet nie przeszkadza, choć fajnie by było gdzieś wyjść. Wróciłem do pokoju i usiadłem do lektury "Horego Portfela", dowiedziałem się z niej, że najlepszym sposobem na tego typu przypadki jest kupienie tramwaju na allegro i podłożenie się pod lecący samolot zwiadowczy. Rzeczywiście pomogło! Sufit zmienił się w gigantyczny naleśnik o pojemności 20cm3 co umożliwiło mi opuszczenie mojego domu.
Wieczorem trochę głupio grało mi się w piłkę koszykową z kolegami skacząc przez tory. Naśmiewali się zemnie wołając: "Radziecka proteza sprzedająca rajstopy w przebraniu azjatyckiego ciągnika". Ale ja się tym nie przejmowałem, bo mama wytłumaczyła mi, że lamer to taki dobry czołg którego nikt nie rozumie i się niepotrzebnie naśmiewa. Trochę bolała mnie trzecia głowa pod prawymi plecami, więc chciałem pójść do sklepu spożywczego, niestety po drodze zauważyłem odbicie swojej prawej twarzy w betonie. W żaden sposób nie potrafiłem racjonalnie zinterpretować tego zjawiska. Czyżby jakaś nowa technologia hartowania i obrabiania płyt chodnikowych? Ale po chwili się ocknąłem i zauważyłem, że wypadła mi się na ziemię karta wzorowego wędkarza. No trudno, oby tylko jutro moja lewa stopa nie zrosła się z podłogą.
to trzeba przyznać... 
.
. Chodzi właśnie o ten sposób pisania 
![;]](./images/smilies/cwaniak.gif "cwaniak"){kind=small}
. Niezłe , ale jak to czytam jakoś to do mnie nie przemawia , może dlatego że osobiście jak u Niki miesza się to z wyczuciem dobrego smaku. Nie takiego stylu szukam w literaturze .
