Ciemny blond, jasny brąz. Sama nie wiek, do którego mi bliżej. Marzy mi się ciemny brąz.
Taki mam tylko pos spodem. Moje włosy są proste trochę za łopatki.

Niebiesko-szare z zieloną otoczką wokół źrenicy.

167, mogłabym być z 6 cm większa, wtedy nie musiałaby tak dużo chudnąć i byłoby ok

Moja specjalność. Dobrze bym się dorobiła, gdybym brała za to pieniądze... ;>

17.

Dopóki nie poszłam do gimnazjum i nie poznałam mojego historyka myślałam, że jestem humanistka [ nie umiem liczyć więc mówię, że jestem humanistką]. Ale polubiłam bardzo chemię i fizykę, choć z matmy jestem dupa. Uwielbiam angielski, ale niemieckiego już nie. Więc morał z tego taki, że będę miała og...

Po co? Żeby się nie zakrztusić? Rozmawiam z Bogiem jak czuję taką potrzebę.

Wygląd to pierwsze co widzimy, więc znaczenie jakieś tam ma. Bo takie typowe zauroczenie, jak u nastolatków "ohhh, jaki on piękny" to jest typowe lecenie na gładką cerę, lśniące włoski i słodkie oczka. Trzeba dojrzeć, żeby uwarzać wnętrze za istotniejsze.

Nastolatki chcą poczuć się dorośle, bo bawić się w chowanego to 'wiocha'. To taki wiek pierwszych razów. Wiem to po sobie.

Może kiedyś, jak w końcu wyjdzie mi coś z czego będę w 100% zadowolona.

Dziękuję, Tobie również.

Miałam taki stan przed depresyjny, jakby to nazwać... Miałam ochotę płakać, wprowadzałam sama siebie w zły nastrój, mówiąc sobie jaka jestem beznadziejna i niepotrzebna. Przeszło mi samo z siebie. Mam teraz cudownych przyjaciół, i wielu znajomych, którzy bardzo urozmaicają moje życie, i nawet nie am...

Lubię poznawać nowych ludzi, ale nie potrafię. Taki trochę paradoks. Chodzi mi o to, że sama nie zagadam, ale jak mnie ktos przedstawi to z górki.

Jest takich pełno. Znam takie co nie są głupie, ale takie udają. Nie wiem co im to daje, a wręcz rujnują sobie reputację.
Wolę żyć w przekonaniu, że inteligencja jest sexy

Miałam nie zbyt fajne dzieciństwo, co się przełożyło na coś depresjo podobnego w teraźniejszości. I owszem myślałam, ale nigdy nie byłam na tyle odważne. Dzisiaj - nigdy nieczego nie zawdzięczałam swojemu tchórzostwu [jest takie słowo?] tak bardzo, jak tego, że nie rzuciłam się pod pociąg czy coś w ...

Cześć, Moqueur
i dziękuję