leki musze brać nie mogę zostawic.

[drajpaczka]

Próbowałam zostawić leki na nerwice bo pojechałam na wesele i chciałam trochę sobie pic ale musiałam wsiąść, bo miałam myśli samobójcze, krzyczałam , płakałam 4 godziny aż wzięłam lek i ustąpiły dolegliwości. Boże nie chcę się truć ale ważne jest dobre samopoczucie:)

[Empatia]

I? Co w związku z tym tematem? Wyjaśnij mi jego sens, inaczej będzie zamknięty.

I zażywając takie leki powinnaś dobrze wiedzieć o tym, że żadnych leków tego typu nie można odstawić bez porozumienia z lekarzem. Ani zmniejszać dawki, podstawa.

[drajpaczka]

Potrzebuje tu z wami dyskutować o lekach, boje się leków.

[Rose]

Kiedyś przez krótki czas bralam silne leki antydepresyjne, za silne i bardzo szybko odstawiłam.
Powinnaś jak najszybciej skonsultować się z lekarzem, bo z Twojego opisu wynika, że możesz być uzależniona. Lekarz stopniowo zmniejszy dawkę, albo zmieni lek, aż pewnego dnia wystarczą od czasu do czasu ziołowe kropelki na uspokojenie. Nie warto się truć i uzależniać. Ale bez lekarza się nie obędzie.

[drajpaczka]

Jak to mogę być uzależniona od lekarstw? Tak szybko, 4 miesiące już biorę.

[Empatia]

Pytanie podstawowe - leki masz zalecone od psychiatry? Chyba nie bierzesz ich na własną rękę?

[drajpaczka]

Tak ma zalecone od psychiatry. Nie skąd za poważne, są leki by brać tak se dla siebie.

[Empatia]

To dobrze. Nie wydaje mi się, abyś była uzależniona od leków, lekarze raczej tak ustawiają leczenie, aby było ono bezpieczne. Po prosto takich leków nie można odstawiać na własną rękę, ani zmniejszać dawkę. Jeżeli jednak się niepokoisz, najlepiej wybierz się na kontrolę i powiedz o tym lekarzowi.

[drajpaczka]

Byłam u lekarza wczoraj i pani mówi , ze to nie jest wina leku tylko jak się denerwuje to ręce mi się ruszają, przepisała mi leki te co mam i nadal je biorę.

[Rose]

Nie wydaje mi się, abyś była uzależniona od leków, lekarze raczej tak ustawiają leczenie, aby było ono bezpieczne.

Taaak, dla lekarzy najważniejsze jest bezpieczeństwo i zdrowie ich pacjentów...

Nie znam historii Twojej choroby, nie wiem na ile jest poważana, że w ogóle musisz zażywać takie lekarstwa. Wiem jednak, że lekarze w Polsce przepisują takie lekarstwa zbyt lekkomyślnie. Może lepiej zastosować jakąś terapię, a lekki stopniowo odstawić.
Może teraz nie jesteś uzależniona, ale jeśli będziesz brała je nadal to kiedyś przekroczysz tą granicę i staniesz się uzależniona. Znam takie przypadki, moja ciocia jest np. uzależniona od tabletek nasennych.

[Empatia]

Taaak, dla lekarzy najważniejsze jest bezpieczeństwo i zdrowie ich pacjentów...

Jeżeli chodzi się do dobrego lekarza, to i owszem. Dlatego powinno się znaleźć dobrego psychiatrę, bo leki tego typu bywają bardzo niebezpieczne.

[drajpaczka]

Chodzę do psychiatry która zna moja psycholog i razem ustalają, co i jak ze mną postępować.

[Sandra5412856]

Czytałam twój ostatni temat o tym że nie masz przyjaciół i obwiniasz swoją chorobę.
Powiem Ci że źle robisz spróbuj się z kimś zakumplować to nie jest trudne.
Ja kiedyś miałam chęć wziąć leki i zasnąć.
Ale wiesz co mnie powstrzymało?
Chłopak który mi się strasznie podoba poznałam go rok temu i od tamtego czasu inaczej patrze na świat tobie też jest ktoś taki potrzebny.
Może z nim nie chodzę, ani zbyt często nie rozmawiam ale samo to że jak wrócę znowu do tej szkoły i on tam będzie mnie uszczęśliwia.
POWODZENIA

[jarzebina]

A czy poza braniem leków chodzisz jeszcze na terapie? Moja przyjaciółka miała podobny problem, też zaczęła od leków, na początek trafiła do złego lekarza...na szczęście jej rodzice w pore zareagowali, zmienili lekarza i tak na prawdę dopiero rozmnowy ze specjalistą wyciągnely ją z problemów..i jeszcze jedno, coś o czym wspomniała moja przedmówczyni...ważne by się postarać o przyjaznych ludzi wokół... Powodzenia..!

[drajpaczka]

Mam chłopaka już 4 miesiące a reszty nie mam niestety .

Sandra5412856 to nie prawda, że łatwo znaleźć przyjaciół, bo każdy jest inny i każdy inaczej rozumie ludzi z adhd a jak ja chodziłam do szkoły z osobami co mieszkają u mnie na podwórku to mówię ci i jarzębinie, że przestali mnie lubić, dopiero teraz widzę ile zmarnowałam jak ciężko odbudować przyjaźń.