Ja nic konkretnego na ten temat nie sądzę. 18 nie zmieniła mojego życia, doszła obawa o to, że mogę zgubić dowód
Chociaż ... Zacznę może najpierw od tego jak to było w dniu moich 18 urodzin, to było przyjęcie dla rodziny, miło, kulturalnie, kameralnie. A 3 dni później, czyli dokładnie w dniu 18 urodzin mojej koleżanki ze starej klasy i 3 dni po moich przyszedł czas na 18 dla znajomych, ja o tym wiedziałam, dla mojej koleżanki to była impreza- niespodzianka i to była pierwsza impreza, na której tak genialnie się bawiłam, dlaczego ? Dlatego że to ja byłam odpowiedzialna za siebie, ja byłam wtedy w Polsce sama, bez rodziców i podobało mi się to, bo wiedziałam, że czegokolwiek nie zrobię, konsekwencję tego będę ponosiła JA. I gdyby nie było jakiejś pamiętnej imprezy żałowałabym. Podoba mi się ta odpowiedzialność, czuję się po prostu dorosłą kobietą, dla siebie samej już nie jestem dziewczynką. Kiedyś gdybym podjęła jakąś decyzję, która tyczy się dorosłego życia mogłabym mieć wyrzuty sumienia, bo jestem jeszcze dziewczynką i mogłam z tym zaczekać. Fakt, że taka sytuacja nie miała miejsca, ale teraz mogę żyć w zgodzie ze sobą w 100%, mogę pojechać na wczasy bez pisemnej zgody opiekuna, teraz o swoim życiu już decyduję sama, nie muszę pytać starszych dorosłych o zdanie, ale to robię. Mogę wyjść do restauracji napić się wina, cokolwiek. To, że kupię papierosy czy alkohol ... Bez znaczenia bo nie palę, a piję, okazyjnie. Teraz jestem po prostu odpowiedzialną za siebie, dorosłą kobietką. Chociaż 18 baaaardzo nie chciałam mieć
Nie obudziłam się szczęśliwa tego dnia, pożegnałam się po prostu z dziewczynką, czy to takie fajne ? Nie sądzę. Dorosła już będę do końca życia. Dzieciństwo to tak szczególny czas jak dzień, w którym wkraczasz w 18 rok swojego życia. Więc na ten temat ja sama mam podzieloną opinię.
chociaż wkroczę w ten dorosły rozdział w życiu... po prostu będzie inaczej. i może nawet ciekawiej 
